İlkçağlarda evrenin kaynağı, insanoğlunun ortaya çıkışı ve doğa olayları o tarihlerdeki inanç dünyasını yansıtan, insan suretinde kişi olarak tasarlanan tanrılar, “mitoslar”la açıklanmaktaydı.
Felsefenin doğuşu, insan suretindeki imgeler olarak tasarlanan tanrılara dayalı inancın, “mitosçu düşüncenin” ilk kez Eski Yunanistan düşünürleri tarafından eleştirilmesi, imgeler ve tasarımların yerine akla dayanan düşüncelerin, kavramların ve açıklamaların ortaya konulmasıyla başlamıştır.